اضطراب جدایی

اختلال  اضطراب جدایی (SAD) یکی از رایج ترین اختالالت روانی در بین کودکان و نوجوانان است و علائم مکرر گزارش شده آن پریشانی مربوط به جدایی، اجتناب از تنها ماندن یا بدون بزرگسال بودن در هر مکانی و پریشانی هنگام خواب دور از مراقبان یا خانه است.

قبل از پرداختن به راههای کاهش اضطراب جدایی، مهم است که علل و تظاهرات اساسی آن را درک کنید.

اضطراب جدایی اغلب ناشی از ترس کودک از جدا شدن از شخصیت اصلی دلبستگی خود است، معمولاً والدین یا مراقبی که آنها را منبع ایمنی و امنیت می دانند. علائم رایج اضطراب جدایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

راههای کاهش اضطراب جدایی

جدایی تدریجی

قرار دادن تدریجی کودک در معرض دوره های کوتاه جدایی می تواند به او کمک کند تا به جدایی از مراقب اصلی خود عادت کند. با جدایی های کوتاه شروع کنید و به تدریج مدت زمان را افزایش دهید تا کودک راحت تر شود.

ایجاد یک روال

ایجاد یک روال قابل پیش بینی می تواند احساس امنیت و قابل پیش بینی را برای کودک ایجاد کند. روال های مداوم برای بیدار شدن از خواب، زمان صرف غذا، زمان خواب و سایر فعالیت ها می تواند به کاهش اضطراب مرتبط با انتقال و جدایی کمک کند.

ایجاد اعتماد

ایجاد یک پیوند اعتماد قوی بین کودک و مراقب اصلی او برای کاهش اضطراب جدایی ضروری است. زمان با کیفیتی را با هم بگذرانید، در فعالیت‌ هایی شرکت کنید که باعث ایجاد پیوند بیشتر می‌ شوند و کودک را از عشق و در دسترس بودن خود مطمئن کنید، حتی زمانی که شما از نظر فیزیکی حضور ندارید.

جدایی را تمرین کنید:

جدایی های کوتاه مدت را در یک محیط آشنا و امن تمرین کنید، مانند اینکه کودک را برای دوره های کوتاهی نزد یکی از اعضای خانواده یا مراقب مورد اعتماد خود بگذارید. به تدریج طول جدایی ها را افزایش دهید زیرا کودک راحت تر می شود و به توانایی های خود برای کنار آمدن مطمئن می شود.

اطمینان خاطر بدهید

هنگامی که کودک در مورد جدایی ابراز نگرانی می کند، به او اطمینان کلامی و آرامش بدهید. به آنها اطمینان دهید که باز خواهید گشت و آنها در امان و دوست داشتنی هستند. خداحافظی را مختصر و مثبت نگه دارید تا از طولانی شدن روند جدایی جلوگیری کنید.

چسبندگی

کودک ممکن است به والدین یا مراقب خود بچسبد و در برابر جدا شدن از آنها مقاومت کند.

گریه یا عصبانیت:

کودک ممکن است در هنگام جدایی گریه کند، جیغ بزند یا عصبانی شود.

علائم فیزیکی:

برخی از کودکان ممکن است علائم فیزیکی مانند درد معده، سردرد یا حالت تهوع را در انتظار جدایی تجربه کنند.

امتناع از حضور در مدرسه یا مهد کودک

اضطراب جدایی ممکن است به صورت بی میلی یا امتناع از حضور در مدرسه، مهد کودک، یا سایر فعالیت هایی که شامل جدایی از والدین یا مراقب است، ظاهر شود.

اضطراب شبانه

اضطراب جدایی ممکن است در هنگام خواب نیز ظاهر شود و کودک از جدا شدن از والدین یا مراقب خود در طول شب ترس یا ناراحتی را ابراز می کند.